Афсонаи буд набуд

    

Холо мефахмам, ки чаро дар аввали афсонахо мегуянд: Буд, набуд.

       Яке буд, яке набуд. Ин достони зиндагии мост. Хамеша хамин буда. Яке буд, яке набуд. Дар фахмиши шаркии мо намегунчад бо хам будан. Бояд дигаре набошад.
       Хеч афсонагуе нест, ки достонаш ин гуна огоз шавад, ки яке буд, дигаре хам буд. Хама бо хам буданд. Ва мо асири ин афсонаи кухан, барои будани яке, якеро нест мекунем. Аз дорои, аз обру, аз хасти. Гуё, ки буданамон вобастаи набудани дигарест. Хеч кас намедонад, чуз мо. Хеч кас намефахмад, чуз мо. Ва он кас, ки намедонаду намефахмад, арзише надорад, арзише надорад, хатто барои зистан. Ва ин хунарест, ки онро хуб омухтаем, хунари набудани дигаре.