Резаҳо аз чумлаҳои зебо ва ашъори дилнишин

Бахил касест, ки дар салом кардан бухл варзад. (Ҳазрати Ҳусайн ибни Алӣ разияллоҳу анҳумо)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ман ҳеҷ гуна истеъдоди барҷастае надорам, факат муштоқона кунҷковам. (Алберт Эйнштейн)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Зиндагӣ кутоҳ аст. Аммо тӯлонитарин чизест, ки дар ихтиёри мо инсонҳо қарор дорад.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Орзуву умед хамчун хун дар бадани одамӣ аст, ки агар набошад, қадаме ба пеш намеравад ва агар бошад ҷаҳонеро дигаргун месозад.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Бигуфтам рӯз бегоҳ асту раҳ бас дур; гуфто: рав,
Ба ман бингар, ба раҳ мангар, ки ман раҳро навардидам.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Байни шикасту пирӯзӣ як қадам бештар фосила нест, ва мардум аз тарси шикаст шикаст мехӯранд. (Наполеон Бонапарт)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ба ҷои он, ки ба торикӣ лаънат фиристед, шамъе равшан кунед. (Кунфутсий)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Осмон фурсати парвози баландест,
Қисса ин аст, чӣ андоза кабӯтар бошӣ.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Бузургтарин нотавонии мо кӯтоҳ омадан аст. Амнтарин роҳ барои комёбӣ, талош барои як бори дигар аст. (Томас Эдисон)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Дарду ранҷ фикри инсонро қавӣ месозад.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Он кӣ интизор дорад ҳар чор фасли сол баҳор бошад, на худро мешиносад, на табиатро ва на зиндагиро. (Франсуа Волтер)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ҳар дам салом орад, к-ин нома аз фалонист.
Гӯё салому коғаз дар шаҳри мо гарон аст.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Дар бахшидани хатои дигарон монанди шаб бош. Дар фурӯтанӣ монанди замин бош. Дар меҳру дустӣ монанди хуршед бош. Ҳангоми хашму ғазаб монанди кӯҳ бош. Дар саховат ва кӯмак ба дигарон монанди рӯд бош. Дар ҳамоҳангӣ ва канор омадан бо дигарон монанди дарё бош.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Агар қуллаҳои сангҳои зери ҷӯи об набуд, чи гуна тараннуми зебогии обро мешунидем. Ва агар сахтиҳои зиндагӣ набуд, чӣ гуна хубиҳои онро ҳис мекардем.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Гар мехоҳӣ бар касоне, ки ба ту бадӣ кардаанд, ғалаба кунӣ, аз онҳо ба хубӣ ёд кун. Бо торикӣ намешавад бар торикӣ ғалаба кард. Силоҳи муассир бар торикӣ нур аст.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Мо кору дукону пешаро сӯхтаем,
Шеъру ғазалу дубайтӣ омӯхтаем.
Дар ишқ, ки ҳам ҷону дилу дидаи мост,
Ҷону дилу дида, ҳар серо сӯхтаем.
(Мавлавӣ)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Дил мустаҳиқи ин ҳама озор набуд,
Бадбахти ту буду худ хабардор набуд.
Пеши касу нокас ин қадар хор набуд,
Ошиқ шуда буду ошиқӣ ор набуд.
Дил мустаҳиқи ин ҳама озор набуд...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من نمی دانم
که چرا می گویند اسب حیوان نجیبی است،
کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد
چشم ها را باید شست،
جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد
چترها را باید بست زیر باران باید رفت
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد
با همه مردم شهر، زیر باران باید رفت
دوست را، زیر باران باید دید
عشق را، زیر باران باید جست
زیر باران باید بازی کرد
زیر باران باید چیز نوشت، حرف زد، نیلوفر کاشت
زندگی تر شدن پی در پی
زندگی آب تنی کردن در حوضچه “اکنون” است
...
سهراب سپهری‬